Jak radzić sobie ze stresem w pierwszych tygodniach życia dziecka?

Nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak będzie wyglądało Twoje życie z noworodkiem. Być może wydaje Ci się, że wiesz, co Cię czeka i reagujesz uśmiechem, gdy ktoś mówi o płaczu, nieprzespanych nocach, kilkunastu zmianach pieluchy w ciągu dnia.

A być może właśnie tego się obawiasz, zastanawiając się, czy dasz sobie radę. Dopóki sama tego nie doświadczysz, nie jesteś w stanie tak naprawdę zrozumieć, jak to jest. Kobiety, które rano tryskały energią i bez problemu zrywały się do pracy, są nagle w rozsypce: w szlafroku do południa, nie będące w stanie wyjść do sklepu po zakupy. Jeśli właśnie to dzieje się z Tobą, możesz się zastanawiać, dlaczego tak jest i czy tylko Ty masz takie problemy? Oczywiście, że nie. To doświadczenie większości początkujących mam.

Odzyskiwanie sił po porodzie

Wizja macierzyństwa sprzed narodzin dziecka, a późniejsza rzeczywistość czasem się rozmijają. Często jest inaczej, nie to sobie wyobrażałyśmy. Jako świeżo upieczona mama właśnie przeżyłaś wyczerpujące emocjonalnie i fizycznie doświadczenie, jakim był poród. Poziom Twoich hormonów nadal jest niestabilny. Może dochodzisz do siebie po operacji lub zagojeniu szwów, cierpisz na związany z tym ból i uczysz się karmić piersią mimo ciągłego niewyspania. Twój partner prawdopodobnie również odczuwa brak snu i pewną bezradność, próbując jednocześnie pogodzić wymagania pracodawcy i potrzeby swojej nowej rodziny.

Codzienne życie

Codzienne życie z noworodkiem może przypominać chaos. Czasem czujesz się zmęczona do tego stopnia, że ledwo otwierasz oczy. Możesz mieć problemy nawet z ubraniem się, gdyż za każdym razem, gdy otwierasz szafę, Twoje dziecko domaga się ponownej zmiany pieluszki. Odkręcasz kran z wodą, aby wziąć kąpiel, a w tym momencie Twoje dziecko zaczyna płakać i gdy uda Ci się powrócić do łazienki, woda jest już zimna. Jesteś tak zajęta karmieniem piersią, że zapominasz o swoim śniadaniu.

Z dnia na dzień mimo niewielkiego lub całkowitego braku doświadczania stałaś się odpowiedzialna za dobre samopoczucie, pielęgnację, jedzenie i ochronę malutkiego dziecka, 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu. Możliwe, że czujesz oczekiwania, że nie tylko będziesz zabierała dziecko do lekarza na kontrolę wagi, ale również zapewnisz mu dokładanie przemyślaną formę nauki, aby stymulować jego niemowlęcy mózg. Dodatkowo nadal czujesz się odpowiedzialna za wszystkie aktywności, jakie wypełniały Ci szczelnie czas przed pojawieniem się dziecka: gotowanie, sprzątanie, prasowanie. Nic dziwnego, że czujesz się tym wszystkim przytłoczona.

Sposoby, które pomogą przetrwać to wszystko

Jeśli czujesz, że nie radzisz sobie w tych pierwszych tygodniach, poniżej znajdziesz kilka rad, które mogą być pomocne, aby przetrwać ten pierwszy okres:

• Idź na spacer

Czasami dłużący się dzień może stać się łatwiejszy do zniesienia, jeśli podzielisz go na mniejsze odcinki. Jeśli zaplanujesz sobie krótki spacer każdego dnia, to może dzięki temu przestaniesz czuć się osaczona w czterech ścianach.

• Nie staraj się robić zbyt dużo

Jeśli jesteś osobą, która zawsze stawiała sobie wysokie wymagania w kwestii obowiązków domowych, to zaakceptowanie, że w pierwszych tygodniach po porodzie może będziesz zmuszona zepchnąć je na dalszy plan, pozwoli Ci zrzucić z siebie presję. Pamiętaj, że Twojemu dziecku zupełnie nie przeszkadzają okruchy pod tosterem, a niepościelone łóżko pozwoli Ci zdrzemnąć się w tym czasie, kiedy śpi Twój maluch.

• Zapewnij sobie czyjeś towarzystwo

Pozostanie w kontakcie z innymi matkami, poznanymi np. w czasie zajęć w szkole rodzenia, jest dobrym sposobem na zapewnienie sobie i dziecku towarzystwa oraz możliwości dzielenia się doświadczeniami.

Dobrym pomysłem jest dołączenie do grupy wsparcia dla rodziców małych dzieci. Być może masz obawy i trudno Ci się zdecydować na udział w takich spotkaniach. Może sądzisz, że będziesz jedyną osobą z plamami mleka na bluzce i workami pod oczami, a wszystkie inne dzieci będą spokojne, rodzice opanowani i radzący sobie znacznie lepiej niż Ty? Szybko się przekonasz, że w grupie jest osoba jeszcze bardziej wymęczona niż Ty, której dziecko śpi jeszcze mniej niż Twoje, a inni rodzice przechodzą przez to samo.

Spytaj pielęgniarkę środowiskową lub poszukaj w internecie informacji o grupach wsparcia dla rodziców i postaraj się pójść na spotkanie. Samotność może stanowić duży problem mam noworodków, a kontakt z innymi rodzicami i nowe przyjaźnie mogą okazać się prawdziwym kołem ratunkowym.

• Przyjmij każdą ofertę pomocy

Jeśli ktoś zaoferuje, że zrobi Ci zakupy, zgódź się. Jeśli ktoś zechce pomóc Ci z prasowaniem, zgódź się. To wszystko może Ci pomóc. A gdy przyjdą do Ciebie goście, nie biegnij zrobić im herbatę, poproś, aby zrobili ją Tobie.

• Wyznacz czas dla siebie

Możesz słyszeć rady „śpij, gdy śpi Twoje dziecko”. I chociaż odkryjesz, że nie jesteś w stanie zrelaksować się i zasnąć w czasie drzemki Twojego dziecka, to może uda Ci się zadbać w tym czasie o swoje potrzeby. Zamiast wykorzystywać każdą wolną minutę na nadrobienie zaległości w praniu, postaraj się odpocząć, robiąc coś dla samej siebie.

Nowy rytm dnia

W miarę poznawania swojego dziecka, odkrywania co lubi, a czego nie, i jak należy się o nie troszczyć sytuacja będzie stawać się dla Ciebie coraz łatwiejsza.

Stopniowo, dzień po dniu będziesz wspólnie z dzieckiem budować Waszą codzienną rutynę.

Będziesz w stanie przewidzieć, jak będzie wyglądał Twój dzień, więc łatwiej będzie organizować zakupy, wizyty w przychodni i spotkania grupy wsparcia.

Większość rodziców czerpie ogromną satysfakcję z opieki nad swoimi dziećmi i ich wychowywania, lecz jednocześnie postrzega to zadanie jako niezwykle trudne. Pamiętaj też, że jeśli przeżywasz dodatkowe – niezawiązane z pojawieniem się dziecka – trudności, np. brak pieniędzy, złe warunki mieszkaniowe, bezrobocie czy też problemy małżeńskie, będziesz czuła się jeszcze bardziej zestresowana. Dorośli, którzy pod wpływem własnych doświadczeń odczuwają gniew i lęk, mogą gorzej radzić sobie z trudnościami. Zdarza się, że te czynniki stresowe przekraczają granice wytrzymałości rodziców i popychają ich do zachowań, które narażają ich dzieci na cierpienie.

Jeśli przeżywasz trudne emocje związane z opieką i wychowaniem małego dziecka, wiedz, że są miejsca, gdzie możesz szukać pomocy! Poszukiwanie pomocy to pozytywne i konstruktywne działanie, a nie oznaka słabości!